Konkurs architektoniczno-urbanistycznego dwuetapowego, realizacyjnego na opracowanie koncepcji Muzeum Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.

Uczestnicy:
Adam Kozak, Małgorzata Pietras-Kozak, PlasmaProject spółka cywilna.
Anna Maląg, MAAG Anna Maląg

IDEA OGÓLNA:
Nowoprojektowana bryła znajduje się w sąsiedztwie Głównego Gmachu Muzeum Narodowego oraz kontekście Kwartału Muzealnego. Graniczy z zabudową domu Studenckiego Żaczek i znajduje się w bezpośrednim kontakcie z reprezentacyjną przestrzenią placową Muzeum Narodowym. Bryła choć charakterystyczna nie konkuruje z dominantą, jaką jest modernistyczna bryła gmachu Muzeum Narodowego.
Bryła ma prostą formę wynikającą z kształtu działki, jej wysokość jest zbliżona do sąsiadującej bryły Muzeum Narodowego i dzięki temu nie stanowi mocnego kontrastu. Elewacja frontowa nowego budynku jest cofnięta do osi siódmego filara Gmachu Głównego, tym samem eksponuje jego najstarszą część.
Przewiduje się połączenie istniejącego muzeum, z nowoprojektowanym obiektem łącznikiem w poziomie -1.
Przed obiektem przewidziano ogród, Stanisława Wyspiańskiego, w którym rosnąć będą rośliny uwiecznione przez artystę w zielniku.
Głównym założeniem projektowym jest połączenie prostej formy z efektownym, płynnym w linii elemencie. Wstążka witrażu biegnie w posadzce placu na garażem prowadząc do głównego wejścia.
Przechodzi na elewację frontową i dach budynku. Płaszczyzna wstążki w posadzce wykonana będzie z elementów ze szkła przeziernego, bezpiecznego o strukturze porowatej – antypoślizgowej. Wstążka
witrażowa we wnęce elewacji frontowej odbijać się będzie w posadzce muzeum. Odbite światło naprowadza nas do „serca” muzeum miejsca, w którym będą eksponowane kartony witraży. Ważą rolę pełni również światło. W nocy wstążka jest podświetlana i pełni funkcję estetyczna, przykuwa uwagę i zmienia społeczne podejście do muzeum. Nie jest to instytucja żyjąca tylko w dzień, za sprawą światła ożywa w nocy, życie w muzeum oraz wokół niego toczy się całą dobę. Kolorystyka witrażu nawiązuje do dzieł Wyspiańskiego kolorami przewodnimi są niebieski, zielony, żółty. Jako materiał elewacyjny zostały wybrane płyty z gresu wielkoformatowego imitującego kamień lub spieki kwarcowe w kolorze grafitowym.
Na elewacji wstawki witrażowe w postaci 'wstążki’. Wstążka witrażowa jest motywem zainspirowanym z obrazów Wyspiańskiego, w wielu jego dziełach pojawia się taki element.

ROZWIĄZANIA FUNKCJONALNE WE WNĘTRZACH:
Budynek posiada 4 kondygnacji nadziemne oraz 1 podziemną. Serce wystawy zajmuje centralną część przestrzeni ekspozycyjnej.
Poziom parteru:
Główne wejście do muzeum znajduje się na osi z „sercem muzeum”. W przestrzeni holu zaprojektowana jest pustka przez wszystkie kondygnacje. Hol jest przestrzenią elastyczną, w której zlokalizowane są liczne funkcje: strefa relaksu, kawiarnia, księgarnia oraz wejście do głównej części ekspozycyjnej. Sercem wystawy są wyeksponowane kartony z projektami witraży Stanisława Wyspiańskiego, wokół których owija się rampa. Umożliwia ona oglądanie kartonów z różnej wysokości, z różnych perspektyw. Jest zaprojektowana w taki sposób, by zapewnić wygodne korzystanie z obiektu przez osoby z różną formą niepełnosprawności.
Poziom +1,+2,+3:
Na poziomach +1 oraz +2 znajdują się sale edukacyjne. Większą część przestrzeni poziomów +1 oraz +2 zajmuje przestrzeń ekspozycyjna. Poziom +3 jest w całości przeznaczony na przestrzeń ekspozycyjną. Na każdym piętrze przestrzeń wystawienniczą można całkowicie wydzielić i zaciemnić gdy jest taka konieczność lub pozostawić otwartą do holu. Rozwiązania projektowe pozwalają również na wymknięcie części poświęconej na wystawy czasowe w północnej części budynku przy trzonie magazynowym, na tym etapie pozostawiono przestrzeń galerii zupełnie otwartą.
W poziomie +1 i + 2 przestrzenie wystawowe i komunikacyjne otwarte są do holu i zabezpieczone przeszkloną barierką. Poziom + 3 oddzielony będzie od holu ścianą przeszkloną na całej wysokości. Na wszystkich przestrzeniach wystawowych pod stropem zaprojektowano ruszt techniczny z konstrukcji typu „duo system” w module 3 x 3 m.
Do rusztu tego można montować oświetleni wystawowe, eksponaty wystawowe oraz ścianki modułowe wydzielające dowolnie przestrzeń wystawy. Na każdej kondygnacji przy powierzchniach wystawowych przewidziane się pomieszczenia techniczna zlokalizowane przy windzie towarowej.
W poziomie stropu pomiędzy drugą i trzecią kondygnacją w duszy holu, projektuje się zlokalizowanie trzech ruchomych mostów – przeznaczonych do podwieszania eksponatów, oświetlenia oraz urządzeń AV.
Mosty wykonane będą z konstrukcji aluminiowej, modułowej np.„tri systemu” (o dł. 6 m).
Na trzecim piętrze, wzdłuż ściany frontowej od wewnątrz budynku, projektuje pomost techniczny wykonany z profili stalowych i podłogi z estetycznej blachy perforowanej. Na pomoście przewiduje się możliwość montażu urządzeń mechanicznych – wciągarek, które umożliwią opuszczanie poszczególnych mostów do poziomu podłogi holu. Na pomost techniczny będą mieć wstęp tylko pracownicy techniczni. Za pomocą urządzeń AV zamontowanych do mostów, przewiduje się projekcje wielkoformatowe na ściany holu. Na każdej kondygnacji nadziemnej przewiduje się dwa zespoły sanitarne dla gości muzeum z dwóch stron budynku. Kolorystyka wnętrza od bieli do szarości na posadzkach, ścianach i sufitach, będą stanowić tło dla bogatej twórczości Stanisława Wyspiańskiego
Poziom dachu:
Na dachu znajduje się kawiarnia z możliwością wydzielenia całorocznego ogrodu zimowego. Latem wykorzystywany też będzie taras od frontu budynku. Pozostała przestrzeń dachu za kawiarnią może być wykorzystania jako przestrzeń techniczna do montowania central wentylacyjnych z odzyskiem ciepła, agregatów klimatyzacji, pomp powietrznych, paneli fotowoltaicznych oraz innych rozwiązań służących podnoszących funkcje ekologiczne budynku.

KOMUNIKACJA WEWNĘTRZNA:
W strefie holu wejściowego przez wszystkie nadziemne kondygnacje, zaprojektowano ozdobną klatkę z windą przeszkloną. Zaprojektowano również dwie klatki ewakuacyjne zamknięte i wydzielono ppoż. przez wszystkie kondygnacje budynku.

KOMUNIKACJA TECHNICZNA:
Od strony północnej zlokalizowany jest wjazd do garażu podziemnego oraz strefa dostaw – dźwig towarowy na kondygnacjach nadziemnych.

KONSTRUKCJA BUDYNKU:
Monolityczna, żelbetowa, słupowo-płytowa. Elementy usztywniające konstrukcję: szyby wind technicznych oraz tarcze ścian zewnętrznych. W częściach ekspozycyjnych istnieje możliwość powiększenia rozpiętości od przyjętej siatki konstrukcyjnej poprzez zastosowanie płyt kanałowych z betonu sprężonego lub strunobetonu. Przyjęte rozwiązania projektowe w przedmiotowym opracowaniu studialnym zgodne są z aktualnie obowiązującymi przepisami, normami i zasadami wiedzy technicznej.